Перевод: с польского на русский

с русского на польский

bogaty w coś

  • 1 bogaty

    прил.
    • богатый
    • зажиточный
    • изобилующий
    • обильный
    • плодородный
    • состоятельный
    • ценный
    * * *
    boga|ty
    \bogatyci, \bogatytszy богатый;
    \bogaty w coś богатый чём-л.;

    \bogaty w wieloletnie doświadczenie обогащённый многолетним опытом; ● czym chata \bogatyta, tym rada посл. чем богаты,-тем и рады

    * * *
    bogaci, bogatszy
    бога́тый

    bogaty w coś — бога́тый че́м-л.

    bogaty w wieloletnie doświadczenie — обогащённый многоле́тним о́пытом

    - tym rada

    Słownik polsko-rosyjski > bogaty

См. также в других словарях:

  • bogaty — bogatyaci, bogatytszy 1. «posiadający duży majątek, duże dochody; zamożny, majętny» Bogaci ludzie. Być bogatszym od niejednego magnata. Stać się bogatym dzięki własnej pracy. Byli najbogatsi w okolicy. 2. «świadczący o zamożności, dostatku;… …   Słownik języka polskiego

  • mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • święty — 1. Święta racja, święta prawda; święte, złote słowa «niewątpliwa racja, prawda, słowa niewątpliwie wyrażające prawdę»: Czasy takie, że jeśli człowiek wyniesie cało głowę, to i tak już dosyć bogaty. – To prawda... – odpowiada zupełnie już… …   Słownik frazeologiczny

  • pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… …   Słownik języka polskiego

  • natura — 1. Coś jest, coś staje się czyjąś drugą naturą «ktoś przyzwyczaił się, przyzwyczaja się do jakiegoś postępowania, do odruchowego zachowywania się w jakiś sposób»: Nie najeżaj się, kiedy coś idzie nie po twojej myśli, nie pozwól, by rozdrażnienie… …   Słownik frazeologiczny

  • dar — m IV, D. u, Ms. darze; lm M. y 1. «to, co się komuś daje, ofiarowuje; upominek, prezent, ofiara, datek; akt podarowania» Bogaty, hojny, szczodry dar. Dar ślubny. Dary w naturze, w pieniądzach. Dar dla matki, dla nowożeńców. Dary na odbudowę Zamku …   Słownik języka polskiego

  • zasobny — zasobnyni, zasobnyniejszy 1. «mający, zawierający duże zasoby, zapasy, dobrze zaopatrzony w coś, obfitujący w coś» Zasobne łowiska. Lasy zasobne w zwierzynę. 2. «dostatni, bogaty, zamożny» Zasobny dom. Zasobne gospodarstwo. Zasobni ludzie …   Słownik języka polskiego

  • kupiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, W. kupiecpcze; lm M. kupiecpcy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba kupująca, nabywająca coś; również wyrażająca chęć kupienia czegoś; nabywca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znaleźć na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • najwidoczniej — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym wyrazem mówiący wskazuje na wniosek swojego rozumowania, zawarty w następującym po tym wyrazie zdaniu, i ewentualnie ujawnia przesłanki wnioskowania – w zdaniach wcześniejszych lub następnych;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciepły — ciepłypli, ciepłyplejszy 1. «mający temperaturę pośrednią między gorącem a zimnem» Ciepły deszcz, wiatr, klimat, dzień. Ciepły chleb, obiad. Ciepły piec, pokój. Myć się ciepłą wodą. ∆ Ciepłe barwy, kolory, tony itp., ciepły koloryt «barwy o… …   Słownik języka polskiego

  • gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»